Als fulltime moeder ben ik hele dagen thuis. Het is voor mij een bewuste keuze geweest en ik geniet er enorm van. Elke “eerste keer,” alle kleine dingen die mijn kinderen doen, ik maak het allemaal mee. Ik ben daar zo dankbaar voor, en ben me er zeker van bewust dat er veel vrouwen zijn die het zich simpelweg niet kunnen permitteren om niet te gaan werken. Ik doe daarom mijn best om niet te zeuren over hoeveel werk fulltime mama van twee meiden die in compleet verschillende ritmes zitten is, maar erken ook dat ik het niet altijd allemaal aan kan. Mijn vriend is een grote steun, en gelukkig doet hij bepaalde dingen puur uit liefde. Koken bijvoorbeeld. Oh wat kan hij lekker koken!

bron

Zelf kook ik nauwelijks. Op dagen dat hij voor zijn werk in het buitenland zit of tot laat moet werken sta ik in de keuken. Maar wat ik kook is simpel, saai, ouderwets, en niet altijd even gezond, ondanks dat ik dat wel zou willen. Waar het in werkelijkheid op neerkomt is dat ik niet van koken houd, dus maar wat doe om zo snel weer uit de keuken te zijn, met als doel – gevoede kinderen en een schone keuken. Hij, aan de andere kant, geniet met volle teugen van boodschappen doen, nieuwe producten en recepten ontdekken en lang in de keuken staan. Zijn gerechten zijn uitgebreid, puur, gezond en erg lekker. Dus is dat wat hij doet. Koken en boodschappen doen.

Verder run ik het huishouden. Alles wat met de kinderen te maken heeft is mijn ding, omdat ik meer tijd met ze doorbreng en praktische dingen over kledingmaten, speldjes, wasmiddel en hoeveelheid luiers weet, en als vrouw gewoon outfits veel beter weet te combineren. Want wanneer papa ze aankleedt… tjah, dan is het een beetje net zoals wanneer mama heeft gekookt 😉

Dat betekent ook dat ik de was doe en ook strijken met grote tegenzin doe. Want naast rondslingerende was opruimen, wassen, drogen, vouwen, terug in de kast plaatsen en kiezen wat de meiden de volgende dag weer aantrekken, moet er ook nog gestreken worden. Er zijn genoeg dingen die uit de droger rechtstreeks de kast in gaan, maar overhemden werken vaak niet mee. Dus moet regelmatig ook nog de strijkplank uit de washok verschijnen om papa’s nette overhemden weer strak te krijgen. Inmiddels heb ik een hack gevonden door strijkvrije overhemden in te slaan bij shops zoals HemdvoorHem.nl en heb ik dat strijken ook weten uit te stellen tot er weer een heren overhemd voorbij komt dat niet bij zo’n webshop vandaan komt, zoals bijvoorbeeld overhemden met logo’s van het bedrijf waar hij werkt. Toen ik op Instagram een foto plaatste met mijn haat voor het strijkijzer kreeg ik al gauw reacties dat de man maar zelf moet gaan strijken, wat natuurlijk normaal is, zeker wanneer je allebei evenveel werkt, maar bij ons is het zo dat ik altijd thuis ben en hij zo’n 50 uur in de week werkt. Als hij dan thuis is, heb ik liever dat hij gaat koken dan dat hij gaat strijken. 🙂

bron

Aangezien ik me met alles wat er binnen gebeurt bezighoud, zorgt hij voor buiten. Hij zorgt bijvoorbeeld dat de vuilnisbakken geleegd worden en loopt wekelijks heen en weer met de kliko. Daarnaast zorgt hij voor onderhoud van de voor en achtertuin en zorgt hij dat de hond uitgelaten is zodat ik de hond niet moet gaan uitlaten, tenzij ik daar zin in heb. Ook brengt hij Elena vaak naar school en naar zwemles zodat ik met de kleine thuis kan blijven, wat ook betekent dat hij inmiddels net zo goed kan vlechten als ik, want zij kan na het zwemmen niet met nat haar naar huis.

De zorg voor onze kinderen proberen we namelijk te verdelen, want de meiden zijn net zo veel van mij als dat ze van hem zijn, alleen werkt hij zo veel dat ik veel meer tijd met ze doorbreng, wat hij in het weekend probeert in te halen. Alles wat ik doe, doet hij ook – verschonen, baden, voeden, aankleden en kapsels verzinnen, maar op zondag gaat hij het liefst sporten met Elena, waarna ze de stad ingaan voor een papa-dochter date. Daarna halen ze de boodschappen en komen ze weer thuis waar ik inmiddels alles schoon en fris heb gekregen, zodat we samen kunnen cocoonen.

bron

Toch zou ik ons huishouden niet traditioneel willen noemen, omdat ik met de kliko aan de wandel moet wanneer hij er niet is en hij helemaal geen moeite heeft met stofzuigen of de vaatwasser aanzetten wanneer het nodig is. Ook is het zo dat ik veel tijd aan mijn blog besteed en soms simpelweg niet genoeg uren in een dag heb om alles wat ik wil af te krijgen. Dus doen we allebei wat we kunnen om het voor ons allemaal zo leuk mogelijk te maken, en zijn we soms een chaotisch, maar erg gelukkig gezinnetje dat goed functioneert, al zeg ik het zelf! 🙂

Comments

comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You May Also Like