Mijn eerste 3D echo was een magische ervaring. Alle emoties van het zien van mijn baby terzijde, het feit dat we haar met een duimpje in haar mond zagen was zo bijzonder dat ik moest huilen. Het was zo onwerkelijk en toen ze ter wereld kwam duurde het niet lang voor ze alweer haar vinger in haar mondje deed. Ze sabbelde er vrolijk op los, viel heerlijk in slaap en ik was de gelukkigste vrouw op aarde.
Toen de tweede baby, met alle gevolgen van de traumatische bevalling ter wereld kwam, waren we in eerste instantie erg blij dat ze huilde. Gedurende de nacht werd het er echter niet rustiger op en bleef ze krijsen. Ergens tegen de ochtend kreeg mijn baby een speentje van de nachtzuster en konden wij een uurtje slapen.
Klik hier om mijn bevallingsverhaal te zien.
Zelf had ik nooit een goed gevoel bij speentjes, omdat ik te vaak kindjes die er te groot voor zijn mee zag rondlopen, en het ergens compleet onnatuurlijk vond, dat constante gezuig op een stuk rubber. Ik had voor mijzelf tenslotte besloten dat ik mijn kind zelf zou troosten als ze daar behoefte aan had, en liet de gekregen speentjes maar in de la liggen.
Pasgeboren Elena
Bij Elena konden ze gerust in de la blijven liggen, ik heb ze nooit nodig gehad. Niet toen ze ziek was, tandjes kreeg, niet in slaap kon vallen of onrustig was. Ze had haar duim. Bovendien vond ik haar bolle wangetjes met een duimpje in haar mondje het schattigste wat er was en liet haar lekker gaan. We hebben daarom nooit speentjes hoeven uitkoken, van de grond oprapen, aan haar aanbieden en bij de hand moeten houden. Het lastige is echter wel dat ze nu, als kleuter, ’s nachts in haar slaap nog steeds haar vinger in haar mond propt en flinke eeltstukken op haar linkerduim heeft. En dat is natuurlijk minder schattig.
Elena
Met Valentina, die een huilbaby werd genoemd, was een speentje broodnodig. Ik probeerde het zo lang als het kon uit te stellen, haar bij onrust de borst aan te bieden en zonder speen in slaap te laten vallen, maar het was overduidelijk – haar zuigbehoefte was erg sterk. Ze dronk vaak en veel, draaide zo met haar hoofd als ze slaap dat had ze er kale plekken van kreeg, en huilde extreem veel. Het was geen tevreden pasgeboren babytje. Mijn battle tegen een speentje was na een maand uitputting voorbij, ik gaf toe en bood Valentina een speentje aan. Ze hapte gretig, viel snel in slaap en was meer dan tevreden. Ze leek zelfs gelukkig.
Valentina
Toch wilde ik het zelf in de hand houden en haalde haar speentje weg als ze sliep, en maakte mijzelf wijs dat we het alleen ’s nachts gingen aanbieden, wanneer ze niet in slaap kon vallen. Maar Valentina is een eigenwijs ding, en wilde haar speentje ook wanner ze overdag ging slapen. Ik had geen keus en gaf weer toe. Zolang ze maar tevreden was. We kochten nog was speentjes bij, en het dagelijkse spel van speentjes onder haar bedje vissen, wassen, uitkoken, geven, oprapen wanneer ze het uit haar mond slaat, weer wassen, koordjes kopen, vastmaken, losmaken, meenemen en bij onrust aanbieden begon.
Valentina
Toen Valentina vier maanden oud was begon ze speentjes die naast haar lagen zelf op te pakken, en na een paar weken oefenen lukte het haar om deze moeiteloos in haar mondje te manoeuvreren. Nu is ze zes maanden oud, en heeft ze altijd een speentje in de buurt. Ze beslist zelf of ze er behoefte aan heeft, en “toevallig” is ze nu een rustige baby wanneer ze wakker wordt en slaapt ze veel langer door dan voorheen. Ze wordt namelijk wakker, pakt haar speentje en valt weer in slaap. Pas wanneer ze honger heeft moet ik haar gaan oppakken, want tot die tijd zijn haar speentje en zij heel gelukkig samen.
WEL OF GEEN SPEENTJE?
Op vragen over wel of geen speen aanbieden geef ik kort antwoord: Het is aan de baby. Het is niet aan de ouder, en bij aanbieden zullen alle baby’s een speentje aannemen, maar sommigen hebben er simpelweg meer behoefte aan dan anderen. Wanneer een baby huilt, constant honger heeft, onrustig is, niet in slaap kan vallen, en simpelweg niet tevreden is – dan kan een speentje geen kwaad. Sterker nog, het kan voor heel wat rust in huis zorgen. Zowel een speen als duimen hebben voor en nadelen, maar je kunt er als ouder niet omheen dan het je baby naar de zin te maken, en komt het – net als bij alles wat opvoeden betreft – doen wat voor jullie goed voelt.
Comments
comments