VIJF DINGEN DIE JE HUILENDE BABY TEGEN JE WIL ZEGGEN

Een vriendin dat bijna drie maanden geleden beviel van een kerngezonde jongetje zit er even helemaal doorheen. Haar kleine babytje kan vreselijk zielig huilen en gillen en ze weet even niet meer wat ze hiermee aan moet. Terwijl ze echt de allerliefste, kalme, down to earth, mediterende en intelligente vrouw is, begint ze door slaaptekort te vermoeden dat ze geen goede moeder is. Om haar een hart onder de riem te steken stelde ik een lijstje van een aantal redenen waarom haar baby huilt samen en wat hij aan haar wil vertellen. Ze weet dit ergens zelf ook wel, maar het huilen van je kind gaat je niet in de koude kleren zitten en ga je onterecht aan jezelf als moeder twijfelen. Vandaag deel ik voor haar en ook voor alle andere jonge moeders die een “huilbaby” hebben de vijf dingen die je huilende baby tegen je probeert te zeggen.

1. IK HUIL NIET VOOR NIETS

Er is geen kind dat huilt omdat het zichzelf leuk vindt klinken, en het wil je ook niet manipuleren om iets voor hem te doen, want zo slim is een baby nou éénmaal nog niet. Je baby kent jouw taal niet en heeft geen andere mogelijkheid om met je te communiceren dan te huilen. Hij wil overleven, heeft jou daarvoor nodig en roept je met zijn gehuil. Zo simpel is het. Je baby kan honger of dorst hebben, gepoept of geplast hebben, last hebben van zijn darmen, het koud of juist te warm hebben of zelfs ergens jeuk hebben omdat hij door een mug gestoken is. Soms heeft hij echter gewoon jou, zijn mama nodig. Na negen maanden in je buik te hebben gezeten is hij zo gewend aan je stem, hartslag en geur, dat de grote koude wereld hem soms net te veel wordt. Hij wil dan gewoon gerustgesteld worden door degene die alles voor hem is, en dat ben jij. Niemand anders. Dus weet je niet waarom je baby huilt, maar houdt hij wel op als je hem vasthoudt, dan kun je er vanuit gaan dat hij gewoon weer even bij je wilde zijn, net als toen hij in je buik was.
Begin je echter te vermoeden dat er echt iets aan de hand is, ga je gevoel niet uit de weg en schakel hulp in, vertrouw op je gevoel.

2. IK KAN MEZELF NIET KALMEREN

Wat je schoonmoeder ook zegt, je kunt je baby niet laten huilen tot hij er genoeg van heeft gehad en hij zal er niet mee ophouden. Hij huilt niet om een machtswedstrijd te winnen, hij huilt omdat hij van streek is. Al kan het wel zo zijn dat hij opgeeft en ophoudt met huilen is het niet zo dat hij een lesje geleerd heeft en dat jij de baas bent. Zo werkt het niet. Het is niet een peuter, het is een baby, en die kan zichzelf niet kalmeren zonder jouw hulp. We komen weer bij punt 1: hij huilt niet zomaar.
Eén van de dingen die ik tijdens mijn lessen kinderpsychologie leerde is dat er in weeshuizen in Frankrijk vroeger verschrikkelijke tests uitgevoerd werden op baby’s, waarbij ze in donkere kamers werden gehouden, op bepaalde tijden te eten kregen en verschoond werden, en er niet op gehuil werd gereageerd. In andere kamers werden andere baby’s vastgehouden, kregen genegenheid en liefde, er werd er op huilen gereageerd, tot de baby’s weer gerustgesteld waren. Wat er gebeurde is meer dan tragisch, de baby’s in donkere kamers hielden na een paar weken op met huilen, maar overleefden de tests grotendeels niet. Zelfs de baby’s die ziek waren en pijn hadden, wisten dat huilen niets zou uithalen en stierven langzaam af. Het gedeelte dat wel uit donkere kamers werd gehaald had achterstand, was onderontwikkeld en heeft zich nooit kunnen aanpassen, omdat er uit onderzoek is gebleken dat bij het niet reageren op huilen hoge gehaltes adrenaline en cortisol naar de hersenen schoten. Uiteraard zijn de tests later verboden, omdat ze simpelweg wreed zijn, en het is een donkere periode uit de psychologie geschiedenis, maar ik deel het in de hoop dat je er iets uit haalt. Een kind kan zichzelf niet kalmeren, en als het leert dat huilen niet helpt kan het verschrikkelijke gevolgen hebben.
Wil je je baby aanleren om zichzelf te kalmeren dat moet juist wel elke keer op zijn gehuil reageren, zo leer je hem namelijk aan dat het altijd goed komt en is dit iets wat hij op zichzelf kan toepassen als hij wat ouder is.

3. IK VOEL MET BETER ALS WE SAMEN ZIJN

Lees punt 1 – Een baby huilt niet voor niets. Nou snap ik heel goed dat het ontzettend frustrerend is dat je baby geen honger heeft, een droge luier heeft, alles prima lijkt te gaan, maar hij toch niet wil gaan slapen. Toch is er een reden om zijn verdriet, en soms is dat simpelweg dat hij niet zonder je kan. Of je baby nou van iets is geschrokken is of zichzelf maar zo zielig vindt omdat hij opeens alléén is, er is geen betere medicijn dan mama’s warmte. Wij mensen zijn sociale dieren, we bloeien op van lichamelijk contact en dat zie je bij pasgeboren baby’s juist heel duidelijk terug. Een babytje moet niet leren om alléén te zijn, hij moet leren dan mama er voor hem is, en er altijd voor hem zal zijn. Je wilt toch niet dat zijn eerste emotionele herinneringen alléén, bang en op zichzelf gewezen zijn is? Het is een baby, natuurlijk hou je die zo veel mogelijk vast! En geloof me, als ze later twee zijn en denken dat ze je nergens meer voor nodig hebben ga je dat huid op huid contact zo missen, benut het nu zo veel als je kunt!

4. JE DOET HET GOED MAMA!

Een baby huilt dus niet om je te pesten, het is niet een persoonlijke aanval op jou, en hij wil je niet duidelijk maken dat je het als moeder slecht doet. Hij houdt echt wel van je, en kan niet zonder je. Al pak je hem soms vast, en hij blijft maar huilen, hij is nog steeds wel blij dat je er bent, maar is alléén zo van streek dat hij even tijd nodig heeft om te kalmeren. Houd vol mama, je doet het echt wel goed. Blijf ook vooral kalm, want als jij van streek bent en je hart sneller gaat kloppen, je ademhaling en temperatuur veranderen en je denkt dat je gek wordt, gaat ook je baby harder huilen. Hij heeft 9 maanden in je buik gezeten, hij kent je beter dan je denkt en reageert er op als hij merkt dat je gestrest bent. Het is instinkt, net als zeeschilpadjes die naar de zee gaan: het is een natuurlijke reactie – als jij strest doet je baby dat ook. Hoe moeilijk het ook is, doe je best om rustig te blijven. En merk je dat je hartslag omhooggaat en dat je het moeilijk krijgt, schaam je niet om je baby even neer te zetten of aan papa of oma te geven zodat jij even de deur uitgaat en de baby niet meer hoort. Als je gekalmeerd bent zullen je borsten ook niet overmatig melk gaan produceren, je ademhaling en hartslag gaan omlaag, en je haalt nog even flink adem en probeert het opnieuw. Dat is wat wij moeders doen, we blijven het proberen, tot het goed gaat, en geloof me, het gaat goed komen. Onthoud dat het maar een periode is dat met veel liefde, geduld en slapeloze nachten voorbij zal gaan en je van je vrolijke baby zal genieten. Ik beloof het.

5. DENK OOK AAN JEZELF MAMA!

Deze vaak herhaalde, lichtelijk cliché zinnetje is ook iets wat je baby graag tegen je zou zeggen als hij dat kon. Wees niet te trots, schaam je niet en wees eerlijk, vooral naar jezelf toe. Zeg het hardop als je het even gehad hebt, schop papa uit bed om de boel te sussen, of bel je moeder dat je even hulp nodig hebt. Al is het maar om je huis een beetje in orde te krijgen, en een wasje te draaien, aangezien jij de baby voorlopig niet kan neerleggen. Bel je zus, vriendin of huur een buitenlandse schoonmaakster dan geen Nederlands spreekt via Marktplaats in. Eventjes maar, een maand of twee, tot je pasgeboren baby wat langer doorslaapt en je jezelf weer terug hebt gevonden. Het is een korte periode, die eerste maanden na de geboorte van je baby, maar ze kunnen je compleet van slag brengen, en dat moet je niet laten gebeuren. Zeg hardop wat je voelt, wat je wilt, wat je nodig hebt en hoe de mensen om je heen je kunnen helpen. Moeder worden is het meest ingrijpende wat er in je leven gebeurd is, en je hebt ook even de tijd nodig om hier aan te wennen, het is alléén maar logisch dat het je in het begin even teveel kan worden. Je baby zal je echt niet kwalijk nemen als je een dagje weg van hem bent, hij zal alléén nog blijer zijn dat je weer terug bent en lekker in je vel zit, je batterij hebt opgeladen en weer al je aandacht op hem kan richten. Want hij houdt van je, meer dan hij je ooit zal kunnen uitleggen.

Comments

comments