Uit solidariteit met alle moeders die dagelijks met kieskeurige en moeilijke eters te maken hebben en die al die adviezen van buitenstaanders niet meer kunnen horen – Dit zijn de vijf dingen die moeders van kieskeurige eters niet willen horen:
- “Ze eten wel als ze honger hebben”
Is gewoon niet waar, iets wat moeders allang weten. Kleine kinderen hebben geen tijdsbesef, laat staan besef wat er met hun lichaampjes gebeurt wanneer ze te lang zonder nodige brandstoffen gaan. Dit betekent dat het in sommige gevallen nog gevaarlijker is om een kind niet te “dwingen” om te eten, iets wat enkel moeders kunnen inschatten. Hoe lang hebben ze al niks gegeten of gedronken, en kan het kwaad om (weer) zonder avondeten naar bed te gaan – dit is iets waar mama zelf over moet oordelen. - “Ze moeten gewoon eten wat de pot schaft en anders niet”
Nee, want ze eten dan liever niet. Graag zelfs. Dat een moeder soms wanhopig wordt en maar iets maakt wat ze wel lusten – soms is dat meer dan terecht. Niet iedereen begrijpt dat, maar dat hoeft ook niet. - “Wij gebruiken de Q#$%#$^ methode”
Ja leuk voor je, wij hebben het ook geprobeerd, werkte niet. Die daarvoor ook niet wat er daarna verschijnt vast ook niet. Niemand wil jou succesverhalen aanhoren wanneer ze zelf volop aan het worstelen zijn met moeilijke situaties, tenzij ze er om vragen. - “Toen wij klein waren moesten we ook gewoon eten”
Ehm, ja, toen wij klein waren kregen kinderen billenkoek, rookten vrijwel alle ouders, bestond flesvoeding uit tarwebloem en suiker en waren allemaal dingen waar we nu heel anders over denken de norm. Dus. - “Bento, mooie versierde bordjes, aantrekkelijk eten”
Daar heeft toch niemand tijd voor?! En bovendien wil je kinderen toch gewoon normaal leren eten en geen apenstreken hoeven uithalen om ze aan het kauwen te krijgen. Uiteindelijk is het nog steeds zo dat het om de smaakt gaat, dus hoe leuk iets er ook uitziet, als ze het niet lusten kom je er niet ver mee. En ja, ook dat hebben we geprobeerd – werkte niet.Oh, en een bonusoperking waar we al helemaal niks aan hebben:
“Mogen ze DAT van jou WEL eten?!”
Er is voor een overspannen moeder die haar kind maar niet aan het eten krijgt niks fijners dan commentaar van een buitenstaander over hoe slecht ze het wel niet doet. Top, dank je wel. Ik trek nog een blik knakworstjes open.Uiteindelijk snappen we ook wel dat het allemaal goedbedoeld is, maar hopen we ook dat je begrijpt dat we echt ons best doen. En dat de dagelijkse worstelingen ons soms teveel worden en we er desondanks maar het beste van proberen te maken. Iedere dag weer, en wel drie keer per dag. Wil je helpen? Hou dan je commentaar voor je, tenzij iemand je om advies vraagt. En zelfs dan, geef de mama complimenten omdat ze zo haar best doet.
Bron foto’s – Shutterstock.com
Comments
comments