Voor meeste vrouwen is zwangerschap een tijd om naar de toekomst te kijken, voor te bereiden op een bevalling en komst van een baby, inbeelden van hoe het leven zal veranderen en hoe een kind er uit zal zien. Maar voor sommigen is een zwangerschap niet zo’n fijne en hoopvolle ervaring. We hebben het hier over vrouwen die één of meerdere miskramen hebben ervaren, en een zwangerschap als een heftige en emotionele achtbaan kunnen ervaren. Ook ik ben één van die vrouwen.
Opnieuw zwanger worden na iets wat als traumatisch te omschrijven is kan voor heel veel stress, angst en zelfs schuldgevoel zorgen, waardoor zwangerschapseuforie uitblijft en we veel minder van een zwangerschap kunnen genieten. Omdat mijn eerste zwangerschap succesvol verliep en we inmiddels al vier jaar van Elena kunnen genieten valt dat goed te vergelijken met mijn huidige zwangerschap, die na heel veel moeite tot stand is gekomen, met het nodige verlies tussen de twee zwangerschappen in. Vandaag typ ik een voor mij moeilijke tekst uit, met vijf punten waar ik mee te maken heb tijdens mijn huidige zwangerschap, in de hoop een stukje herkenning voor andere vrouwen die het ook meemaken te creëren.
HYPERGEVOELIGHEID
Een nieuwe zwangerschap kan na een verlies voor veel angst zorgen. Helaas is praten over een miskraam nog steeds een taboe en dragen velen van ons een schuldgevoel met ons mee, om iets waar we geen invloed op hebben gehad. Het idee dat we toch iets fout hebben gedaan kan er voor zorgen dat we hypergevoelig worden en extreem angstig een voorzichtig omgaan met onze omgeving, handelingen en gewoontes. Zelf werd ik hier op gewezen toen ik een filmpje over mijn voeding en verzorging op YouTube publiceerde, mijn gedrag zou te te drastisch zijn; terwijl er genoeg vrouwen nog twee kopjes koffie per dag drinken ging ik thee met cafeïne al uit de weg. Gezonde voeding is prima, maar onthouden dat je geen invloed op je vorige miskraam hebt gehad is het belangrijkste wat je voor jezelf kunt doen.
BINDINGSANGST
Toen Elena nog maar een paar weken in mijn buik zat wisten we al dat we ons goed op de baby moeten voorbereiden. We kochten een huis, een grotere auto, gingen gauw aan de slag met de babykamer en richten ons huis kindvriendelijk in. We waren er al vroeg bij, en ik ging al heel vroeg winkelen voor al het schattige dat er voor baby’s terug te vinden is. Na het verlies van onze tweede baby zijn mijn eerste maanden kenmerkend door bindingsangst. Ik, net als vele vrouwen die verlies hebben meegemaakt, durf uit een soort zelfverdediging geen leven met een tweede baby voor te stellen. Rouwen om een baby die je nooit zal kennen zorgt er tegelijkertijd ook voor dat het erkennen van een nieuw leven stukken moeilijker is, ook al is er een grote buik waar een baby duidelijk laat merken dat het leeft. Daarnaast komt schuldgevoel zijn lelijke kop opsteken, omdat je wel degelijk een baby in je buik voelt bewegen, waar je simpelweg nog niet van durft te houden. Vaak neemt de angst af zodra je het punt van je vorige verlies voorbij bent, daarna is het verstandig om het rustig aan te doen, van dag tot dag jezelf de kans geven om van je nieuwe baby te houden.
EENZAAMHEID
Misschien heb je de vorige zwangerschap al vroeg bekendgemaakt aan je familie en vrienden, waardoor het na een verlies moeilijk moet zijn geweest om dit met iedereen te delen. Je gevoel zegt nu dat je het anders moet aanpakken en je je zwangerschap voor jezelf houdt, wat voor isolatie en eenzaamheid kan zorgen. Misschien denk je zelfs dat je de enige bent die de vorige punten ervaart en durf je het niet te bespreken, wat de eenzaamheid aanzienlijk versterkt. Ergens een logische reactie, maar juist nu je zwanger bent heb je extra steun nodig en is angst voor kwetsbaarheid niet op zijn plek. Probeer een aantal vrienden of familieleden op de hoogte van de situatie te brengen en ze als steun en toeverlaat te gebruiken wanneer je hier behoefte aan hebt. Hou ze op de hoogte van je gevoel, angst en bespreek alles wat je kwijt wilt. Het zal je misschien verbazen, maar miskramen komen vaak voor en de kans is groot dat je vriendin je niet alléén volledig zal begrijpen, maar ook met je mee zal kunnen praten.
JALOEZIE
Ook dit is volkomen natuurlijk! Vrouwen die verlies hebben meegemaakt zijn blij met elke teken van een zwangerschap en of het nou misselijkheid of pijntjes die bij een zwangerschap horen zijn – je ervaart ze graag. Vrouwen die zeuren komen bij jou misschien ondankbaar over, maar elke vrouw en elke zwangerschap is anders. Zo zijn vrouwen die met grote buiken zorgeloos rondfladderen en hun geluk niet opkunnen net zo jaloersmakend, en wil je net zo gelukkig zijn, al lijkt dat maar niet te lukken. Probeer te onthouden dat je nooit weet wat anderen hebben meegemaakt, en misschien is de vrolijke zwangere waar je naar kijkt iemand die de vorige vier punten van zich af heeft weten te schudden, of heel lang bezig is geweest met zwanger worden, wat voor haar gelukt heeft gezorgd. Jaloers zijn op anderen betekent natuurlijk niet dat je zelf niet gelukkig bent met je eigen zwangerschap, dus probeer een balans te vinden en zorg dat je dingen doet waar jij net zo gelukkig en zorgeloos van wordt. Of het nou extra echo’s zijn, zodat je de baby kunt zien ontwikkelen, of enkele van de vorige punten aanpakken, ook jij kan net zo gelukkig zijn.
BANG OM GELUKKIG TE ZIJN
Waar alle bovenstaande punten op neerkomen is dat een vrouw die verlies heeft gekend simpelweg bang is dat het opnieuw zal gebeuren. Een miskraam is bekend en er bestaat een mogelijkheid dat het opnieuw zal gebeuren, waardoor het heel moeilijk kan zijn om jezelf geluk te laten voelen. Sterker nog, velen van ons zijn bang dat overdreven gelukkig zijn juist een uitnodiging voor ramp is, en het voelen van geluk zou alléén slecht kunnen aflopen. Je voorbereiden op het ergste zou zorgen dat het, wanneer het mis zou gaan, minder hard zou aankomen, maar ergens diep van binnen weten we heus wel dat dit niet het geval is. Het doet elke keer pijn. Misschien denk je aan “wanneer de baby er is” of “als alles goed gaat,” misschien koop je bewust nog geen babydingen, of kies je geen babynamen uit, maar vergeet niet dat zwanger zijn een unieke beleving is, en al word je hierna nog meerdere keren zwanger, elke keer blijft het bijzonder. Probeer van hier en nu te genieten. Voor velen van ons zorgen de eerste bewegingen in de buik al voor wat geluk, voor anderen is dat de 20 weken echt die aangeeft dat de baby gezond is en of het een jongen of een meisje is! Naarmate de weken verstrekken zal ook jij je relaxter, hoopvoller en gelukkiger voelen, geloof hier in en durf je er aan toe te geven.
Geniet van het nieuwe leven die je in je draagt, en weet – de nieuwe baby zal het verlies niet compenseren, je zal het je altijd blijven herinneren, maar je zal daardoor niet minder van kind houden. Er is genoeg plek in een moeders hart voor wat je mist en wat je hebt.
Comments
comments