Ochtendmisselijkheid is het meest herkenbare zwangerschapskwaaltje en wordt in Hollywoodfilms vaak gebruikt om een zwangerschap kenbaar te maken. Helaas is het dagelijkse leven van een zwangere vrouw niet bepaald filmachtig en zal je allang weten dat je zwanger bent aan de hand van pijnlijke borsten, rug, vermoeidheid en wegblijven van menstruatie. Om maar even iets te noemen.
Dat misselijke, dat komt dus vaak wanneer je al weet dat je zwanger bent. Maar waarom? Er is hier veel onderzoek naar geweest en irritant genoeg komt het allemaal neer op gokken. We weten het namelijk niet zeker. Volgens onderzoekers heeft het waarschijnlijk allemaal met de hormoonspiegels te maken, die aan het begin van de zwangerschap overuren maken, wat ergens ook wel logisch is. Je lichaam in zo aan het veranderen, en je hersenen maken extreem veel nieuwe hormonen aan die er voor kunnen zorgen dat je flink misselijk wordt, of niet meer tegen bepaalde soorten voedsel kunt.Mijn eigen misselijkheid resulteerde in gewichtsafname, constant braken, me niet lekker voelen en de vraag of ik ooit weer normaal zou kunnen eten en functioneren, aangezien het ruim drie maanden duurde. Maar, ik leerde er uiteindelijk wel mee omgaan, omdat je met een kind van vier naast je moet doorgaan, of je het nou wilt of niet.
Wat te doen bij zwangerschapsmisselijkheid?
(We noemen het bewust geen ochtendmisselijkheid) Iedereen weet inmiddels wel dat je kleine slokjes water moet drinken, droge crackers moet eten en kleine maaltijden naar binnen moet werken. Gemberthee zou ook helpen, maar bij de geur van gember werd het bij mij alléén maar erger dus dat werkte niet. Wat wel werkte was crackers op mijn nachtkastje houden, en ’s ochtends, nog voordat ik uit bed stapte alvast een cracker naar binnen werken. Daarna nog een slokje water en langzaam met de dag beginnen. Ik voelde me niet bepaald geweldig, maar hing ook niet meer boven de wc, dus het had wel degelijk effect!
Sterke geuren zijn vaak ook triggers, zo hoef je bepaalde voedselsoorten niet eens te proeven om al braakneigingen te krijgen. Probeer dit uit de weg te gaan. Pas het koken in je huishouden aan, ga niet naar bijvoorbeeld Aziatische restaurants waar je open keukens met veel kruiden kunt verwachten en eet zelf zo simpel als je kunt. Bij mij betekende dit veel aardappelen, en of het nou om krieltjes, puree, of aardappelen uit de oven ging, die waren neutraal genoeg om binnen te houden. Ook groente was goed te doen, zolang ik er maar enkel zout en peper op deed. Verder at ik pasta, vaak zonder saus, en ging ik vlees uit de weg. Ik dronk water en pepermuntthee, en deed het natuurlijk rustiger aan dan voorheen. Ik snoepte veel stukjes fruit zoals appel, banaan en watermeloen, en at geen zure fruitsoorten. Ook snakte ik handjevol nootjes, zodat ik goede voedingsstoffen voor de ontwikkelende baby zorgde.
Vitamine B6 kan ook helpen, of als dat niet werkt is een bezoekje aan de huisarts wellicht een idee, die kan je niet alléén nakijken en je verhaal aanhoren, ze kunnen ook wat tegen de misselijkheid voorschrijven. Zelf ben ik niet zo’n fan van de farmaceutische industrie en ga ik pilletjes liever uit de weg, en heb bewust geen pillen tegen misselijkheid bij de dokter aangevraagd. Dat betekent echter niet dat jij het ook zo moet zien. Mocht je het echt niet meer uithouden, bijvoorbeeld omdat je nog fulltime moet werken, of mocht je inmiddels zo ziek zijn dat je uitdrogingsverschijnselen vertoont en afvalt ga dan zeker naar de huisarts en overleg het!
Ook belangrijk zijn je kleding en houding. Draag meteen wat lossere broeken, zorg dat er geen druk op je buik is, en ga niet onderuitgezakt zitten. Je kunt nu niet bepaald gaan loungen, je zal wel rechtop moeten gaan zitten. Geniet ook zo veel als je kunt van verse lucht, een wandeling door het bos doet echt wonderen, en kunt ergens achter een boom je maag legen, niemand die het ziet.
Je kunt ook een bezoekje aan de drogist brengen voor wat homeopatische middelen, zoals druppels, of pillen tegen reisziekte. Er zijn zelfs polsbandjes die bij zowel reisziekte als misselijkheid en dus ook zwangerschapsmisselijkheid werken door middel van drukpunten, ook dit is een aanrader omdat je geen pillen moet slikken en de armbandjes kunt blijven wassen en dragen.
Mocht je alles, echt alles zonder resultaat geprobeerd hebben, en zoals ik dat had – het gevoel hebben dat het nooit meer goed komt, wanhoop niet. Het gaat echt wel voorbij, meestal na je eerste trimester, en voor je het weet is je appetijt terug, en ga je weer volop van eten genieten. Bij mij was het na 15 weken voorbij en inmiddels eet ik niet alléén meer, maar heb ik trek in allerlei lekkernijen waarvan ik een maand geleden nog gruwelde. Het komt dus echt wel goed, gewoon nog even volhouden.
Trouwens, wist je dat zwangerschapsmisselijkheid aan intelligente kinderen wordt gelinkt? Hoe misselijker je bent – des te slimmer je kindje wordt, en dat maakt het allemaal een stuk dragelijker, toch?
Comments
comments
