Er zijn zoveel dingen die ik had willen weten voordat ik kinderen kreeg. Allerlei zwangerschapskwaaltjes en situaties die je na je bevalling kunnen overkomen. Niet dat ik er dan voor had gekozen om geen kinderen te krijgen, maar was ik er wat beter op voorbereid geweest: hoefde ik veel minder te Googelen en mijn huisarts te bellen. Een van die dingen was de eerste menstruatie na mijn derde baby. Terwijl ik bij de vorige twee precies een maand na de bevalling weer ongesteld werd bleef het bij de derde langer stil daar beneden. Prima zo, dacht ik nog, wetende dat ik vanaf mijn tienerjaren heel heftig menstrueerde. Tot ik uit het niets wel begon te bloeden. En het was zo extreem dat ik dacht dat ik doodging. Vandaar dit blogje.
Want mocht je het niet weten, en mocht je het willen weten, sommige vrouwen krijgen na een bevalling met extreem bloedverlies te maken. Sommige ook niet, de enige regel is dat er geen regels zijn, en ik ben daar het bewijs van. Mijn eerste twee bevallingen werden door mijn gewone cyclus gevolgd, terwijl het bij de derde uitbleef. Ik kreeg wel krampen en dacht iedere maand weer dat het zover was, maar er gebeurde niks. Tot de vierde maand wanneer ik zo verschrikkelijk veel krampen en bloedverlies kreeg dat ik drie dagen niet kon lopen. Ik had pijn, kon niet rechtop staan, moest iedere twintig minuten een nieuwe kraamverband hebben en kon tampons absoluut niet binnenhouden omdat ik zo heftig bloedde. Je snapt het, het ging er verschrikkelijk hard aan toe, ik maakte me ernstig zorgen, maar kreeg van de huisarts het advies om extra ijzersupplementen te slikken, veel te liggen en veel pijnstillers te slikken. Er was niets anders te doen dan afwachten tot het voorbij was. Al voelde het op dat moment alles behalve normaal. Nog een “leuk” detail, ik menstrueerde altijd heftig en had er een week last van, dus als ik zeg dat dit echt extreem was dan weet je dat met menens was.
DE EERSTE MENSTRUATIE NA EEN BEVALLING
Mijn eerste menstruatie na de bevalling voelde alsof alle menstruaties die tijdens de zwangerschap en de maanden erna uitgebleven zijn in een keer naar buiten kwamen. Toch vond ik het veel erger om te weten dat het de maand daarop wellicht weer zo erg zou kunnen zijn en ik voor de rest van mijn vruchtbare leven zulke extremen cyclussen zou kunnen verwachten, want ook dat gebeurt. Er zijn vrouwen die na een bevalling altijd verschrikkelijk menstrueren en daar kan niets aan gedaan worden. Daarom vind ik dat ik geluk heb gehad, want de maand daarop was het al wat minder.
Nog steeds geen fijne ervaring, maar ik kon tenminste voor mijn kinderen zorgen, wat een maand daarvoor niet het geval was. Ik was drie dagen compleet out en had daarna nog drie dagen nodig om me wat normaler te voelen. Ik denk dat ik uiteindelijk zelfs dacht dat ik een of andere medische wonder was en opnieuw ging bevallen van een baby die ze vier maanden eerder niet hebben opgemerkt, wat je een beeld geeft van hoe ik me op dat moment voelde…
Uiteindelijk is het dan ook wel minder geworden en heb ik nog even te gaan voordat ik ontzwangerd ben en mijn lichaam weer normaal gaat doen, maar tot die tijd wilde ik dit even met je delen, mocht het je ook overkomen – je bent niet de enige. En mocht je nog moeten bevallen – houd er rekening mee dat ook dit tot de mogelijkheden behoort en je niet doodbloedt, maar wellicht wel even hulp moet inschakelen.
