Twee kinderen, twee compleet verschillende karakters, en manieren van voeden. Mijn beide meisjes kregen eerst borstvoeding, en ik heb mijn best gedaan om dat zo lang mogelijk vol te houden. Toen het het écht niet meer ging, stapte ik over op flesvoeding, dankbaar dat ik in Nederland leef waar dit mogelijk is. Mijn kinderen komen met borst of fles helemaal niks tekort, en dat is het allerbelangrijkste. Hoe ik flesvoeding uitkoos, voor welke merk ik ging en waarom, vandaag vertel ik hoe dat bij ons verliep. Hoe hebben jullie die keus eigenlijk gemaakt? Bij Elena kocht ik “gewoon” Nutrilon. Het was makkelijk verkrijgbaar en je zag het echt overal. Je kon geen tv aandoen zonder een reclame over hoe geweldig Nutrilon is te zien, en ook op het consultatiesbureau was Nutrilon een synoniem voor flesvoeding. Tot het in China misging en wij in Nederland nauwelijks nog aan Nutrilon konden komen.
Langzaam ging ik me verdiepen in andere soorten flesvoeding en kwam ik er achter dat je ook voor flesvoeding op basis van geitenmelk kunt kiezen. Nou is geitenmelk makkelijker te verteren dan koemelk en lijkt geitenmelk qua samenstelling veel meer op moedermelk. Ik bekeek zowel Nannycare en Kabrita, en koos uiteindelijk voor Kabrita omdat deze van Nederlandse geitenmelk gemaakt wordt. Het idee dat melk niet vanuit Australie naar Nederland moet komen, maar we gewoon melk van Nederlandse geitjes kunnen kopen leek mij ideaal. Dat geitenmelk echt goed is kun je online veel terugvinden, maar dat het bijna drie keer duurder is dan Nutrilon was wel even slikken. Het is natuurlijk logisch, een geit is veel kleiner dat een koe en produceert veel minder melk, dus om evenveel melk te hebben zijn gewoon meer geiten, middelen en inspanning nodig. Toch wilde ik mijn baby het beste bieden en was dat voor ons op dat moment Kabrita.
Dat het later bekend werd dat er in Kabrita ook koemelkeiwitten aanwezig zijn was voor mij een domper. Niet omdat mijn baby daar niet tegen kan, maar puur omdat ik in de veronderstelling was dat ik gewoon geitenmelk kocht en daarvoor afrekende en niks meer met koeien te maken had. Al gauw kocht ik voor Elena gewone literpakken geitenmelk.
Mijn baby groeide, en wij bleven ons als gezin verdiepen in goed en gezond eten. Je kent het wel, geen voorverpakte dingen kopen, zelf alles koken, E nummers vermijden, veel water drinken en het allerbelangrijkste – zo veel mogelijk biologisch kopen. Alle babyhapjes waren biologisch, en toen ze vlees begon te eten kocht ik ook dat zo puur mogelijk. Het werd een gewoonte en ik kan in alle eerlijkheid vertellen dat ons voedingspatroon vele malen beter is dan toen wij jonger (en geen ouders) waren.Met de komst van ons tweede kindje haalden wij dan ook al regelmatig boodschappen in de biologische supermarkt, en is dit is ook waar ik het merk Neolac ontdekte. Het is dus een biologische zuigelingenvoeding, en is was meteen enthousiast. Mijn baby dronk het gretig, en ik gaf het met een gerust hart omdat het hier om Nederlandse koeien ging, die minimaal 120 dagen buiten Nederlands gras aan het grazen zijn en ’s winters zelf ook biologisch voer krijgen, dus dat moet wel goed zijn. Enige minpunt hieraan is dat ik met twee kinderen opeens een hele andere levenswijze had en geen tijd had om helemaal naar de andere kant van de stad te gaan om melk voor haar te kopen. Ja, natuurlijk, ik had het ook online kunnen bestellen, maar het was gewoon zo’n ondoordacht moment waar ik opeens zonder melk met een hongerige baby stond. Ik moest dan ook gewoon naar de Albert Heijn om de hoek, en merkte op dat ze inmiddels ook hier biologische flesvoeding verkopen. Van eigen merk ook nog, en stukken goedkoper dan Neolac. Mijn baby is 10 maanden, en eet zo’n beetje met de pot mee, dus een andere merk voeding proberen kon geen kwaad. Mocht het echt niet te doen zijn kon ik nog altijd terug naar Neolac.Wat meteen duidelijk was – dit is echt een goedkope variant flesvoeding. Zijn verpakking is zeer onhandig, je moet het eigenlijk in een andere verpakking overgieten, het mist een aantal ingrediënten die de duurdere varianten wel hadden, die ik wel nodig vond, zoals bijvoorbeeld prebiotische vezels die voor een goede darmflora zorgen, het was veel korreliger en loste veel moeilijker op, maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat we het niet hebben opgemaakt, ondanks dat het onaangenaam ruikt. Mijn baby is nou eenmaal gulzig, zolang ze eten krijgt is ze niet bepaald kieskeurig. Het enige wat ik merkte is dat we minder poepluiers hadden, maar of dat nou de bedoeling is… Ik zal dan ook niet zeggen dat de AH biologische voeding slecht is, want het ligt wel in de schappen, en dat betekent dat het strenge controles doorstaan heeft om daar überhaupt terecht te mogen komen.
WAT IS NOU DE BESTE FLESVOEDING?
Want dat is het hem nou juist, alle flesvoeding dat in de Nederlandse winkels te koop is, is daar niet zomaar komen liggen. Er zijn strenge richtlijnen, wettelijke bepalingen, controles, en merken moeten hier aan voldoen voordat ze in de schappen geplaatst mogen worden. Dus “slechte” flesvoeding is er niet. Wel een groot contrast aan ingrediënten, samenstelling en prijs. Grote, dure merken steken veel geld in onderzoek, waardoor de samenstelling vaak beter is, omdat er meer vitamines en mineralen in zitten. Soms zitten er ook suikers en toevoegingen die melkpoeder lekkerder of makkelijker op te lossen maken en is het aan jou als ouder te beslissen of je hier achterstaat. Veel ouders niet, want we krijgen juist heel vaak te horen dat kinderen juist zo weinig mogelijk suikers moeten consumeren, dus is de verwarring logisch.
Verder ben je als ouder altijd op zoek naar de beste oplossing voor jou kindje, wat voor iedereen anders is. Ouders van onverzadigbare baby’s wordt flesvoeding met rijstebloem aangeraden, baby’s die veel spugen kunnen voeding johannesbroodpitmeel uitproberen, en er zijn zelfs voedingen voor baby’s met allergieën. Maar er zijn ook grote merken die duur(der) zijn omdat ze constant op tv zijn. Het heeft dus niet altijd met kwaliteit te maken, maar moeten al die reclames gewoon ergens betaald van worden, en hier draait uiteindelijk altijd de consument voor op. Dus wat doe je dan? Kies je voor de makkelijkste, goedkoopste, puurste, of meest betrouwbare merk flesvoeding?
In mijn geval is het een combinatie van alles. Het hoeft niet de goedkoopste te zijn, maar ook niet de duurste. Het liefst wel biologisch, en ik vind wat suiker geen probleem, maar ga ingrediënten die mens, dier en milieu schade aanbrengen wel uit de weg.
bron foto’s: Shutterstock.com
Comments
comments