Als zwangere kom je regelmatig pluspunten van verschillende swaddle technieken tegen. Je weet wel, inbakeren. Ook ik dacht dat het wel leuk zou zijn, zo’n miniatuurmensje verpakt in een leuk doekje, heerlijk slapend. Zouden vast ook geweldige foto’s voor later zijn. Jeetje, wat had ik het mis. Die swaddles zijn echt helemaal niks voor ons. Elke keer dat ik mijn baby in zo’n ding probeerde te wikkelen schreeuwde ze het uit.En dat was natuurlijk zonde, want ik was zo blij met mijn Lulujo swaddle. Toen ik wist dat Valentina een meisje zou worden bestelde ik de grote bamboo swaddle met schattige chevron print. Mega zacht, ademend, mooi geweven en van stof dat bij elke keer wassen steeds zachter wordt. Ik kon niet wachten om haar er in te wikkelen!2528-LJ105 Pink Chevron Bamboo Muslin Wrap2Toen ze er eenmaal was heb ik een paar keer geprobeerd om haar in te bakeren, met name omdat ze veel huilde, maar elke keer ging dat niet goed. Ze wilde het gewon écht niet. Ik snapte er niks van, en ging op onderzoek uit. Waarom weigert ze om lekker knus ingewikkeld te worden?Al gauw kwam ik allerlei redenen tegen om een baby juist niet in te bakeren, bijvoorbeeld omdat het huid op huid contact zo belangrijk is en wij het vroeger allemaal massaal verkeerd deden. Denk aan oude, zwart witte foto’s van goed verpakte babytjes, toen er na de Tweede Wereldoorlog een babyboom ontstond en vroegvrouwen het opeens mega druk kregen. Baby’s werden zelfs na geboorte in aparte kamers gelegd, ver van hun mama’s.Een ander reden dat mij heel erg bijbleef waren de gebalde vuistjes van baby’s. Er werd vaak gedacht dat baby’s dan gespannen zijn, pijn hebben, of last van bijvoorbeeld reflux, maar ik kwam een interessant artikel tegen wat suggereert dat baby’s dit doen om borstvoeding te bevorderen. Hoe? Een beetje net als kittens die hun mama masseren. Pasgeboren baby’s kunnen goed ruiken, lichtjes kruipen en duidelijk mama’s hartslag herkennen. Dit heeft allemaal met overleven en het zoeken naar voedsel te maken. Vuistjes schijnen daar ook een rol bij te spelen: een baby voelt met zijn vuistjes waar de tepel zit, masseert deze zelfs een beetje tot ze harder worden en wat colostrum vrijkomt. De baby zuigt vervolgens op vuistjes om in zijn zoektocht wat rustiger te worden en eventuele colostrum te proeven, waarna het aan de tepel kan toehappen. Wat het idee van inbakeren juist zo overbodig maakt – baby’s werden vroeger ingebakerd om handjes weg bij het gezicht te houden zodat mama sneller en makkelijker borstvoeding kon geven. Ik besloot Valentina dan ook niet te dwingen en iets wat voor haar zo overduidelijk onnatuurlijk en oncomfortabel voelt verder niet na te jagen. Het werkt niet voor haar, en dus voor ons niet.Valentina drinkt tegenwoordig nog steeds met gebalde vuistjes en ik blijf het naast schattig juist intrigerend vinden – er is dus een duidelijke reden waarom baby’s dit doen! En mijn mooie swaddle, die gebruik ik maar als dekentje, doek om haar op te leggen, af te drogen, tijdens het voeden, verschonen of dragen. Nou ja, als een XXL hydrofiele doek eigenlijk.

Ja, maar hoe zit het dan met duizenden jaren aan draagdoeken, iets wat nog steeds gedaan wordt, en de afgelopen jaren ook in Nederland weer helemaal hip is geworden? Nou, dat is anders. Een baby ligt hier tegen de mama aan en is in beweging, waardoor het lijkt alsof hij/zij weer veilig en warm in de buik ligt. Hier worden baby’s over het algemeen wel erg rustig van, en ook mijn baby vindt draagdoeken geweldig, maar dan inbakeren, dat gaan we dan ook niet meer forceren.

bron eerste foto – Shutterstock.com

Comments

comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You May Also Like