Koffie tijdens een zwangerschap – wel of niet doen?
Voordat ik Elena had dronk ik nauwelijks koffie. Een cappuccino af en toe vond ik heel volwassen van mijzelf, maar toen zij werd geboren en ik niet meer baas over mijn eigen slaapritme was haalden we een Nespressoapparaat in huis, voor de nodige energieboost. Langzaam maar zeker ging ik naar drie tot vier espresso’s per dag, waarvan twee in de ochtend, voordat ik aanspreekbaar was en twee gedurende de rest van de dag. Rond de middag en tegen een uur of drie, als ik merkte dat ik wat energie kon gebruiken kwamen drie en vier. Ja, ik heb koffie, maar dan echt koffie – espresso, sterk, zonder suiker leren waarderen en keek er altijd naar uit.Tot ik zwanger werd van de baby dat over enkele dagen al geboren kan worden. Ik maak er geen geheim van dat tussen Elena en deze baby een traumatische miskraam zat, waardoor ik voor mijn gevoel meer voor deze baby heb gedaan. Letten op wat ik wel en wat niet eet en doe, zorgen dat ik alles zo gezond mogelijk aanpak – alles in mijn macht om er voor te zorgen dat de baby de beste kansen om gezond geboren te worden krijgt.
Maar hoe zit het dan met koffie? Vier espresso’s per dag zat er natuurlijk niet in, maar van vier naar nul gaan komt hard aan, vooral wanneer je in het begin zo ongelooflijk moe bent. Ik vroeg om advies bij mijn verloskundige en huisarts, speurde internet af en met z’n allen (dus de verloskundigen, de huisarts, internetmoeders en ik) kwamen we tot de conclusie dat twee espresso’s per dag wel kon. Ik besloot uiteindelijk dat zelfs dat teveel is en hield het bij één espresso, op het moment dat ik daar écht behoefte aan had. Bijvoorbeeld als ik migraine had en niks kon innemen. Twee espresso’s vond ik toch teveel van het goede, en omdat ik wilde geen hyper baby in mijn buik wilde hield ik het bij thee. Liter en liters cafeïnevrije thee, die heel langzaam, gedurende de maanden mijn behoefte aan koffie deden afnemen. Inmiddels kan ik me niet eens meer herinneren wanneer ik voor het laatst een kopje koffie dronk, en ga ik in plaats van voor een cafeïneshot liever voor een dutje.
Ok, het feit dat ik erg last van brandend maagzuur heb heeft er waarschijnlijk ook mee te maken dat ik er absoluut geen trek in heb, maar ergens weet ik wel dat ik, zodra ik me weer “normaal” voel weer van een espresso in de ochtend zal kunnen genieten. Met name omdat ik weet dat ik weer gebroken nachten kan verwachten! Of ik weer terug ga naar vier per dag? Hangt er vanaf! Ik heb straks een kleuter en een baby, een bedrijf/blog, een huishouden met dieren en een vriend die ook wel wat aandacht wil als hij ’s avonds thuiskomt. Ik snap niet hoe anderen dat zonder koffie kunnen eerlijk gezegd!
Comments
comments
