In mijn 9 maanden update over Valentina en mijn eigen lichaam konden jullie het al een beetje lezen, mijn darmen hebben het nog steeds moeilijk. Ik probeer hier zo goed mogelijk mee om te gaan, maar heb met mijn 30 jaar met bepaalde dingen simpelweg leren leven. Zoals verschrikkelijke krampen na het eten van witbrood en alle consequenties dat zuivel met zich meebrengt. Over pittig eten zal ik het maar niet eens hebben. Maar mijn blog is niets als het niet eerlijk is. Vandaag weer een poging om het iemand in een vergelijkbare situatie makkelijker te maken. Heb je dus last van prikkelbare darmen, behoefte aan een stukje herkenning, tips en antwoord op de vraag of er een wondermiddel is, lees dan vooral even mee.Mijn darmen zijn altijd al een probleem geweest, vanaf kinds af aan. Mijn familie was tot de conclusie gekomen dat ik simpelweg in spannende situaties buikpijn krijg, en pas toen ik volwassen werd en zelf naar de dokter ging werd het meteen duidelijk. Ik heb het Prikkelbare Darm Syndroom. Zo spannend is dat niet, aangezien tussen 5 en 20 procent van de bevolking hier last van heeft, het veel vaker vrouwen dan mannen zijn, en het de meest uiteenlopende symptomen betreft, die uit vrijwel alle buikklachten kunnen bestaan. Je kent het wel, buikpijn, opgezette buik, te vaak naar het toilet, te weinig naar het toilet, rommelende darmen en nog meer pijn. Oh, en heb ik het al over de pijn gehad? Ik kan me namelijk geen dag zonder buikpijn herinneren en tijdens mijn zwangerschap, wanneer verstopte darmen er min of meer bijhoren omdat ze door de baby aan de kant geschoven worden had ik – juist, ja – heel erg buikpijn.Bijgeloof vertelt ons dat zwangere vrouwen die heel erg last van brandend maagzuur hebben kinderen met volle haarbossen krijgen, maar aangezien mijn baby kaal was kan ik je vertellen dat dit niet het geval is. Brandend maagzuur is namelijk ook één van de prikkelbare darm symptomen waar ik tijdens mijn tweede zwangerschap meer dan genoeg van had. Ik ging naar de huisarts, legde de situatie voor, en kreeg de tip om eens wat pepermunt te proberen. Het schijnt dat vrouwen die allerlei maag en darm klachten tijdens zwangerschap ervaren – zoals brandend maagzuur en extreme misselijkheid (geen hyperemesis gravidarium, dat is iets anders) baat bij wat pepermunt hebben. Of je nou voor pepermuntthee gaat, een simpele kauwgom, Rennie, of een druppel pepermuntolie op je tong, het zou je maag kalmeren en misselijkheid doen afnemen. Nou ben ik van Mediterrane afkomst, dus was dit voor mij niets nieuws. In het zuiden van Europa en Arabische landen staat pepermunt bekend om zijn kalmerende werking voor zowel maag als darmen. In de Westerse wereld zijn we er echter wat voorzichtiger mee. Er is niet genoeg onderzoek gedaan naar werking van pepermuntolie tijdens zwangerschap, dus worden pepermuntcapsules afgeraden, maar kan het dagelijkse kopje muntthee geen kwaad. Mijn maagzuur was zo overheersend dat ik koude muntthee en ijskoude melk afwisselde, afhankelijk van hoe mijn darmen er op dat moment voor stonden. Ijskoude melk bluste de boel meteen, maar was een klap voor mijn darmen, terwijl de muntthee op lange termijn beter voor mijn darmen was, maar ook minder snel mijn maagzuur aanpakte.Na het bevallen, wanner je hele abdomen terug op zijn plek probeert te schuiven, en dus ook de darmen terug naar hun plek vallen, kunnen vrouwen met PDS ook weer heel veel pijn verwachten. Echt, ik wist niet wat me overkwam, want na mijn eerste zwangerschap had niemand mij hier voor gewaarschuwd, en in combinatie met mijn prikkelbare darmen lag ik een week na mijn bevalling op mijn badmat denkende dat er iets goed mis was. Niet dus, de boel begon gewoon weer op gang te komen. Na mijn tweede zwangerschap wist ik dat het er aan zat te komen en dronk ik dagelijks mijn muntthee, wachtend tot die pijn weer zou komen.Maar omdat ik elke dag zoveel pijn heb, ben ik ook constant op zoek naar de oplossing. De huisarts durfde me tijdens zwangerschap en borstvoedperiode geen muntcapsules aan te raden, maar zei dat ik deze in de toekomst eens zou kunnen proberen, mocht mijn dagelijkse kopje muntthee niet genoeg zijn. Nu ik geen borstvoeding meer geef probeer ik mijn prikkelbare darm rustig te houden en me op elke situatie goed voor te bereiden. Zo heb ik altijd diarreeremmers bij de hand, wetende dat ik zodra het spannend wordt in de buurt van een toilet moet zijn. Ik kreeg ooit de tip om mediteren uit te proberen, maar dat werkte bij mij absoluut niet. Echt, dat was zo’n fail, dat het achteraf lachwekkend is. Probeer jij eens stil te zitten als je lichaam om een toilet SCHREEUWT. Ik heb me er bij neergelegd dat ik altijd in de buurt van een toilet moet zijn, bij reizen en spannende situaties zo weinig mogelijk moet eten, witbrood en pasta moet vermijden, chocola en prik pas kan nuttigen wanneer ik de volgende dag nergens naartoe ga, en zuivel gewoon niet eens moet proberen. Tenzij ik zwanger ben drink ik dus nooit melk, zeker niet in mijn koffie, eet ik nooit kaas, en romige of pittige gerechten. Een blikje cola is mijn guilty pleasure, ondanks dat het meer kwaad dan goed doet helpt het soms wel wanneer ik eten niet kan verteren en hier wat hulp bij kan gebruiken.
Ik krijg al buikpijn bij het zien van deze foto…
Maar ik ben de pepermuntolie niet vergeten. Mijn doel voor 2017 is fitter, sterker en gezonder worden. Dus ook goed voor mijzelf te zorgen, te letten op wat ik eet zodat ik geen cola nodig heb en mijn buik en darmen onder controle zijn. Hier ben ik al mee begonnen. Sinds kort slik ik Tempocol, een aanrader voor wanneer je pepermuntolie wilt uitproberen. Zelf slik ik elke ochtend een capsule met wat water, waarna ik overga op thee, koffie en ontbijt. Het is belangrijk om deze op een lege maag in te nemen en er niet op te kauwen, zodat de capsule niet in de maag oplost, maar in de darmen waar het echt zijn ding kan doen. Omdat Tempocol gewoon bij de drogist verkrijgbare kruidengeneesmiddel is hoef ik er ook niet voor naar de dokter, en ben ik langzaam maar zeker mijn darmen op orde aan het krijgen.Deze capsules breken dus pas in de darmen open, waardoor de olie het spasmen van de darmen – de krampen dus – verlicht, en ik na een maand gebruik stukken minder buikpijn heb. Of dit echt een wondermiddel is, nou ja, soms wel, soms niet. Zo was het in het begin lastig om er positief over zijn omdat ik voor mijn gevoel nog vaker richting de wc ging, maar ik wilde echt verbetering zien en bleef elke ochtend een capsule tot me nemen. Na een maand zijn mijn buik en darmen stabiel, minder pijnlijk en rommelt het allemaal niet zo. Ik hoef er natuurlijk nog steeds geen witbrood met een glas melk in te gooien, want dat gaat mis, maar Tempocol houdt het allemaal veel rustiger en dat heb ik als zeer prettig ervaren. Oh, en als ik zo nu en dan een boertje laat ruikt het naar pepermunt, en dat is niet verkeerd.Kortom, een prikkelbare darm is vervelend, pijnlijk en vaak gênant, en je moet er simpelweg mee leren omgaan. Leer wat goed voor je werkt en wat niet, want een simpele “meer vezels eten” werkt bij de helft van vrouwen met PDS juist averechts, en is er een grote scala aan klachten, symptomen en manieren om hier mee om te gaan. Probeer te achterhalen wat je wel en wat juist niet kunt eten, zorg dat je lichamelijk goed bezig bent en probeer pepermuntolie, zoals de capsules van Tempocol. Deze worden trouwens als kruidengeneesmiddel verkocht, dus lees altijd eerst even de bijsluiter voordat je advies van een vreemde opvolgt! 🙂
*Bron foto’s Shutterstock.com
*Deze blog is in samenwerking met Tempocol geschreven
Comments
comments
