Heb je weleens je bevalling met een marathon vergeleken om iemand die er geen ervaring mee heeft uit te leggen hoe zoiets nou voelt? Dan was je niet de enige, want ook onderzoekers van the University of Michigan hoorden over deze vergelijking en besloten het te onderzoeken om zo tot een duidelijk antwoord te komen. Wat is nou echt moeilijker, of eigenlijk erger voor een menselijk lichaam. Een bevalling of een marathon?
Om een lang verhaal kort te maken – er bestaan hele grote MRI machines die speciaal voor sporters ingezet worden, om te zien hoe het lichaam er na een grote inspanning aan toe is. Denk maar aan een lange wedstrijd, blessure, voortgang van een herstel. Die sporters zijn dan ook miljoenen waard, die wil je goed in de gaten houden. (schreef Andrea licht ironisch) Een aantal vrouwen werden net na een bevalling ook aan deze scan onderworpen en het resultaat was meteen duidelijk. Al hadden wij, die zijn bevallen ze dit ook wel kunnen vertellen. Een bevalling is veel traumatischer voor een lichaam dan een marathon. Sterker nog, een bevalling is vrijwel het ergste wat een menselijk lichaam kan overkomen.
Zo had 25% van de onderzochte vrouwen vocht in de schaambeen, een bekende en pijnlijke blessure bij voetballers; hadden wat vrouwen fracturen die doorgaans onopgemerkt zouden blijven en nou eenmaal tot het herstel na een bevalling horen, en had ruim 40% van de vrouwen bekkenbreuken opgelopen. Tweederde van de vrouwen had zelfs vocht in de spieren, iets wat doorgaans bij overbelasten van spieren optreedt. Klinkt pittig toch? Is het ook!
Professor Janis Miller vertelde om die reden aan de DailyMail dat ze het onvoorstelbaar vindt dat topsporters uitgebreide behandelingen en vele maanden de tijd om te genezen krijgen, terwijl vrouwen thuis, op eigen houtje maar moeten genezen. Helemaal belachelijk vindt ze het feit dat vrouwen na zes weken al geen controles meer hoeven te verwachten en er eigenlijk van ze verwacht wordt dat ze weer fulltime aan het werk kunnen.
Ze gaat verder met uitleggen dat niet alle vrouwen evenveel lichamelijk trauma aan een bevalling overhouden, en het scannen van alle pas bevallen vrouwen niet haalbaar is, maar is wel van mening dat elke bevalling een stuk intensiever is dan een marathon. Daarnaast is het lichamelijke aspect van een bevalling slechts een deel van wat vrouwen meemaken en is het mentale aspect nóg intensiever en voor onderzoekers interessant.
Miller vertelt tot slot dat je voor een marathon wel kunt trainen, en voor een bevalling enkel fit kunt zijn wat natuurlijk niet te vergelijken is, en ze zelf nooit een marathon heeft kunnen uitrennen, maar wel een kind ter wereld heeft gezet. Haar punt – vrouwenlichamen zijn wonderbaarlijk en kunnen veel meer dan vrouwen denken, dus is onzekerheid en angst bij bevallingen niet nodig. Wij kunnen dat.
Comments
comments