Wat is acceptabel, tot welke leeftijd is het ok om je kleine je in je nakie rond ziet lopen en tot wanneer mag je als ouder van je kind verwachten dat ze geen schaamte hebben voor hun eigen naakte lichaam? Vragen jullie je dit ook af? Toen ik zwanger was en aan borstvoedig dacht vroeg ik me af hoe dat zou gaan. Zou ik moeite hebben met borstvoeding geven waar mijn kleuter bij is? Dat leek me niet logisch of handig, want ik wilde het niet raar of ongemakkelijk maken, dus besloot ik al gauw dat Elena gewoon overal bij kan zijn. Doordat ik geen moeite had met blote borsten, en eigenlijk doordat ik zo gewend ben om in haar buurt naakt te zijn vergeet ik soms dat ze groet, zich ontwikkelt en steeds meer onthoudt. Zo vindt ze grote borsten niet alleen erg boeiend, maar vraagt ze zich ook af waarom we melk uit de winkel halen terwijl ik altijd melk op voorraad heb. Ergens logische, maar vooral komische vraag, precies wat je van een kleuter kunt verwachten.
Het komische sloeg om in hilarische toen ze na het douchen aan haar papa vroeg wanneer zij grote borsten zou krijgen en haartjes op haar “pica.” (Ik realiseer me nu dat wij geen Nederlandse term voor een meisjesvagina gebruiken) Ik zat was op te vouwen, Elena’s papa was zich aan het scheren en Elena was zich aan het afdrogen. Door haar geklets heen stelde ze hem die vraag, waarop stilte volgde. Hij stopte ook met scheren en ik moest op mijn wangen bijten om niet hardop te lachen. Benieuwd naar zijn reactie stak ik mijn hoofd de badkamer in om hem wanhopig naar mij te zien kijken. “Hoorde je wat ze vroeg?!” “Ja.” “Geef antwoord dan” en hij rende net de badkamer niet uit. Na uitleg over goed eten, groeien, puberteit en het vrouwelijke lichaam vroeg ik me af of ik het wel goed aanpak.
Na het krijgen van een baby is het vanzelfsprekend dat je geen schaamte kent tijdens het omkleden waar je kleine bij is, maar nu is Elena vijf en begint het een beetje ongemakkelijk te voelen. Ze zal er later vrijwel hetzelfde uitzien, en haar vragen probeer ik op een niveau dat bij haar leeftijd past uit te leggen, maar soms is het een beetje wennen dat zij steeds inhoudelijker vragen gaat stellen, en we een periode hebben bereikt waarop kinderen op school vertellen wat ze thuis meemaken. Zie je het al gebeuren dat ze op school over hoe haar mama er uitziet vertelt? Ik namelijk wel! Betekent dit dat het nu tijd is om me niet meer om te kleden waar zij bij is? Ik vermoed het haast wel, want het begint “een dingetje” te worden.
Anderzijds is er de vraag tot welke leeftijd Elena geen schaamte voor haar eigen lichaam heeft en ik dus gewoon binnen mag lopen terwijl ze zich wast of aankleedt. Puberteit is een logische antwoord, maar ik denk dat kinderen veel eerder bewust worden van hun lichamen en geslachtsdelen, bijvoorbeeld omdat we ze leren dat het niet ok is om altijd naakt te zijn en waarom.
Zelf ben ik dus mijn naaktheid waar zij bij is minderen, voorzichtig aan het uitleggen hoe persoonlijk en intiem een lichaam is, ondanks dat we er allemaal min of meer zelfde uitzien. Zolang zij zich nergens voor schaamt blijf ik de badkamer en haar kamer in lopen om er voor te zorgen dat ze goed schoon, droog en aangekleed is, maar ga ook reageren op eerste signalen dat zij zich ongemakkelijk begint te voelen, en ga dat zeker niet lachend afwimpelen, want dat zal haar juist onzeker maken en schaamte veroorzaken, wat ik juist niet wil. Ik wil van mijn meisjes zelfverzekerde, sterke vrouwen maken, en ben me er van bewust dat zelfs iets kleins zoals een grapje over haar lichaam daar heel veel invloed op kan hebben. Dus ben ik voorzichtig.
Wat vinden jullie? Tot wanneer mag je kind je naakt zien, tot wanneer mag je verwachten dat je kind er geen moeite mee heeft dat jij hem of haar naakt ziet. En hoe werkt het als je jongens hebt?
Comments
comments
