Het kan elk moment gebeuren, de bevalling kan zo beginnen! Mijn vluchttas staat al in een hoekje te wachten tot we richting het ziekenhuis vertrekken en vandaag vertel ik wat er allemaal in zit, en waarom. Wellicht handig om te weten als je zelf gaat bevallen, of leuk om het met je al uitgepakte tas te vergelijken.Waar ze in andere landen hele koffers mee moeten nemen, en zelf kraamverband, luiers, en zelfs handdoeken en lakens ben ik juist van plan om wat extra kraamonderbroekjes uit het ziekenhuis mee te pikken, maar daar vertel ik zo wat meer over.
Wij wonen zo’n drie minuten rijden bij het ziekenhuis vandaan, en ik neem niet veel mee. Met name omdat dit mijn tweede bevalling wordt, en ik niet van plan ben lang in het ziekenhuis te blijven. Gewoon gauw terug naar huis met ons nieuwe baby, en in mijn eigen bed lekker bijkomen. Voor mij dus geen koffertjes en trolley’s, maar een sporttas over de schouder (van mijn vriend) mee. Mochten we om één of andere reden langer moeten blijven of ik iets missen, hij kan het binnen 10 minuten brengen…
Wat neem ik mee in mijn vluchttas?
– een shirt om in te bevallen. Ik heb gekozen voor een wat langere t-shirt dat over de billen valt, dus ik wel eventueel kan opstaan om naar het toilet te gaan. Zo’n shirt is korter dan bijvoorbeeld een nachthemd, waardoor mijn onderlichaam makkelijker ontbloot wordt tijdens het bevallen.
– een nachthemd voor na het bevallen. Afhankelijk van hoe laat ik beval en of het allemaal goed gaat moeten we misschien in het ziekenhuis overnachten. Als ik ben bevallen ga ik even douchen en een schone nachthemd aantrekken. Belangrijk bij dit hemd is dat het knopen heeft en huid op huid contact met mijn baby makkelijker gaat dan een hele hemd naar boven trekken, en mijn onderlichaam ontbloten om even te knuffelen of borstvoeding te geven.
– kleding om in naar huis te gaan. Een schone (heren)onderbroek, sokken, bh-topje, losse zwangerschapsbroek en de grootste trui die ik heb. Ik vermoed niet dat ik de onderbroek ga aantrekken maar gazen kraamonderbroek met kraamverband uit het ziekenhuis aanhou en daar een comfortabele broek dat makkelijk aangaat overheen trek. Eventueel de boxershort, mocht ik bang zijn voor doorlekken. Geen gedoe met voedings-bh’s, maar gewoon een topje om die paar minuten tot ik thuis ben te overbruggen. Dat geworstel met voedings-bh’s komt wel later.
– sokken en extra dikke sokken. Misschien omdat je lichaam van slag is tijdens het bevallen, of omdat ze maar in de lucht hangen, soms kun je tijdens het bevallen uit het niets ijskoude voeten krijgen. Ik neem dus sokken voor tijdens het bevallen mee, en ook nog een paar dikke, fluffy huissokken om me goed warm te houden.
– een toilettasje. Ook hier doe ik niet veel in. Geen make-up voor de foto’s, maar een lippenbalsem, omdat mijn lippen van de verwarming kunnen uitdrogen, en een haarborstel om me na het douchen een beetje fatsoenlijk te maken. Geen douchegels en shampoo’s, dat hebben ze in het ziekenhuis, geen parfums en deo’s, omdat de baby me aan mijn geur herkent. Wel neem ik een tanderborstel en tandpasta mee, weer in geval van overnachting, en wat elastiekjes om mijn haar in bedwang te houden tijdens het bevallen en het aanleggen van de baby.
– veel snacks. Dit is voor iedereen verschillend, maar tijdens mijn vorige bevalling moest ik echt geen eten hebben. Drie dagen lang niet! Ik dronk wel wat water, en dat was het, maar Elena’s papa had het lef om te zeggen dat hij honger had toen ik dacht dat ik doodging van de pijn 
De snacks zijn dus om hem bij me te houden, want tot de baby er is mag hij de kamer niet uit!
– een fles water met een sportdop. Natuurlijk krijg je in het ziekenhuis water, maar zo’n fles is meer voor na de bevalling. Wat niemand me vertelde na mijn vorige bevalling is dat plassen ongelooflijk pijn doet en prikt, en zo’n fles fijn is om de brand tijdens het plassen te blussen. Vooral als er geknipt en gehecht wordt.
– slippers. Na het bevallen zal ik naar de douche moeten lopen, bij het overnachten zal ik waarschijnlijk (met je flesje water) de kamer uit moeten om naar het toilet te gaan. Het is dan handig om dit niet op blote voeten te doen.
Natuurlijk moet ik ook wat voor de baby meenemen!
– drie outfits:
Rompertje met korte mouwen in maat 50
Rompertje met lange mouwen en broekje met sokjes in maat 50.
Een pyjamapakje met sokjes in maat 56,
Een setje van een shirtje, broekje en jasje in maat 56.
Niet alleen om haar te kunnen omkleden, maar ook om meerdere laagjes over elkaar aan te trekken wanneer we haar uit het ziekenhuis mee naar huis nemen. Ik blijf maar denken dat ze het koud gaat hebben! Sokbroekjes zijn ideaal, dat gefriemel met minisokjes kan wachten.
– een muts, om haar hoofd warm te houden
– krabwantjes, die hadden we voor Elena niet en tegen de tijd dat we thuis waren had ze haar gezichtje helemaal opengekrabd. Schijnbaar worden sommige baby’s met flinke nagels geboren.
– een deken om haar extra warm te houden, zelfde deken waarin Elena gewikkeld was bijna 5 jaar geleden
– autostoeltje met warme bekleding van Baby’s Only om er zeker van te zijn dat ze comfortabel en warm ligt.
Verder neem ik ook mijn boekje van de verloskundige mee en dingen zoals ziekenhuispasje, identiteitsbewijs, kleingeld, camera en laders van de camera en telefoon.
Nou beloofde ik terug te komen op die kraamonderbroekjes, die ik vorige keer veel handiger dan katoenen onderbroeken vond. Onderbroeken ademen niet genoeg, kunnen knellen of gewoon vies worden, terwijl de gaasbroekjes gewoon gemaakt zijn om kraamverband op zijn plek te houden en verder licht, luchtig en comfortabel zijn. Ik weet niet of je deze ergens los kunt kopen, dus ben ik van plan om na mijn bevalling lekker asociaal een handjevol mee te nemen en gedurende mijn kraamweek niks anders aan te trekken.
Comments
comments
